เหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมง (จากที่เขียน) ก็จะเป็นปีใหม่ตามสากลโลกละ ตั้งแต่ขึ้นปี 1 ก็คิดว่าชีวิตในช่วงข้ามปีเก่ากับใหม่ของข้าพเจ้าก็ไม่ได้มีความหวือหวาเหมือนแต่ก่อน ส่วนใหญ่ไม่อยู่บ้านเล่นคอมข้ามปีก็โดนครอบครัวลากไปเที่ยวแล้วไปจบที่บ้านย่าเสมอ ซึ่งปีนี้ก็เช่นกัน… เขียนบล็อกอยู่ที่บ้านย่าด้วย AIS 3G (น้ำตาจะไหล ของเค้าดีจริงๆ T^T) ซึ่งมันก็ซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้แหละ ก็หวังใจว่าปีใหม่ต่อๆ ไปจะได้เปลี่ยนมุมมองตามชีวิตที่อยากจะทำกับเค้าซักที อยากไปกระโดดข้ามปีที่ลาว หรือไปหนาวข้ามปีที่ดอยไหนซักแห่ง
คนอื่นอาจจะเขียน Year In Review ของแต่ละคนไปละว่าที่ผ่านมาเขาทำอะไรบ้าง สำหรับของเราก็รอไปก่อนนะ พอดีอยากลองฝีมือทำเว็บเจ๋งๆ ซักหน่อย คาดว่าไม่เกินอาทิตย์นี้จะเสร็จ แต่ก็สรุปเป็นคำพูดหน่อยนึงก็ได้ว่า “ปีมหาโหด” ทั้งปีได้พักแบบเที่ยวจริงๆ ไม่กี่ครั้งเองมั้ง ทำ Senior Project กับฝึกงานนี่ก็จะไม่มีแรงละ (อ่านบันทึกเด็กฝึกงานได้ที่นี่) แถมเป็นปีที่เคราะห์ซ้ำกรรมซัดแบบเต็มสตรีมมาก หลังตรุษจีนแก้งชงปั๊บ ป่วยแบบจะตายเลย (สาระเลยนะ มีวันนึงตัวร้อนแบบจะระเบิดอะ นอนบนเตียงไมาได้เลย เหงื่อออกแฉะไปหมด) กลางปีมรสุมโปรเจค ก่อนฝึกงานรถล้มเย็บไป 3 เข็ม นะ…
พอเราผ่านพ้นเรื่องเรียนมาตามที่พ่อแม่คาดหวังไว้ให้มีวิชาชีพติดตัว หลายคนอาจจะแบบ เฮ้ย! จบแล้ว สบายแล้ว หางานทำได้แล้วสิ สำหรับเรานะ ชีวิตหลังเรียนจบสิ ลำบากกว่าเรียนอีก ไหนต้องตั้งหลักให้ดีว่าจะเริ่มทำงานยังไง หรือจะเรียนต่อมั้ย พอเข้าสู่ช่วงคาบเกี่ยวระหว่างผู้ใหญ่กับวัยรุ่นตอนท้ายก็ต้องคิดอีกว่าจะวางแผนชีวิตยังไงให้ไม่เหนื่อยตอนแก่ เห็นมั้ยหละ เรียนจบแล้วไม่ใช่ว่าสบายเลยนะพวกเจ้าเอ๋ย
เริ่มต้นปีหน้าเลยเป็นฤกษ์งามยามดีที่จะได้พักกับเค้าซักดี ก็เลยว่าจะใช้เวลาของเดือนมกราคมพักให้เต็มที่ คือตอนนี้วางแผนเริ่มหางานทำในกรุงเทพยากมากกกกก สถานการณ์บ้านเมืองมันทำให้เราพลอยลำบากไปซะงั้น T_T นั่นแหละ เดี๋ยวขอพักก่อนแล้ว ค่อยเริ่มออกหางานใหม่ตอนเดือนกุมภาพันธ์ละกัน (ส่วนบริษัทชื่อดังย่านอโศกที่ไปสัมภาษณ์มานั่น ไม่เอาละ -*-) แล้วก็จะเริ่มต้นใช้ชีวิตเป็นคนทำงานซักที แล้วจะฟิตหุ่นให้ดีกว่านี้ เห็นพุงตัวเองกับสภาพหน้าอันปรุประแล้วก็ได้แต่ยืนไว้อาลัยสามวิ แล้วก็จัดการชีวิตให้ดีขึ้น ที่แน่ๆ ต้องเป็นมนุษย์ผู้เซฟมันนี่ให้ได้ อยากเก็บเงินให้ได้ซักก้อนแล้วเอาไปซื้อของที่อยากได้ เครื่องเกมเอย เที่ยวเอย ซ่อมบ้านให้พ่อกับแม่เอย อุวะฮ่าฮ่า (ได้แต่มโนไปเอง orz)
ปีหน้าก็ขออวยพรให้ตัวเองและผู้อ่านบล็อกกิ๊กก๊อกของผมทุกๆ ท่านให้มีความสุข แข็งแรง คิดอะไรได้ยังงั้น เรื่องร้ายในปีเก่าหนักหนาแค่ไหน ขอให้ปีใหม่นี้ดีขึ้น ดีขึ้น ดีขึ้นไปอีก หมดเคราะห์ หมดโศก หมดโรค หมดภัย สรรพเคราะห์ เสียดจัญไร วิวัญชัยเย~ (เดี๋ยวๆ ผิดละ) ยังไงก็ขอบคุณที่ติดตามอ่านบล็อกนี้กันมาโดยตลอดนะครับ ปีหน้าสัญญาว่าจะเขียนให้เยอะกว่าเดิมละ ที่เขียนน้อยไม่ใช่อะไรหรอก ขี้เกียจ 5555 ก็ว่าจะยำหมดเลยนะ ทั้งเรื่องเทคนิคการเขียนโปรแกรม เรื่องทั่วไป หรือจะบ่นอะไรเดี๋ยวจะมาเขียนเยอะๆ เป็นการเตือนความจำให้ตัวเองในระดับหนึ่งด้วย ที่สำคัญ แนวเขียนของผมก็จะยังงี้แหละ มั่วไป วนมา สาระน้อยมาก 555 ยังไงก็ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอีกครั้งนึงนะครับ 
